ভাৰতৰ ভূগোল

                  ভাৰতৰ ভূগোল

 ✊ ভাৰতত বৰষুণৰ বিতৰণৰ আৰ্হিৰ ৰূপৰেখা দাঙি ধৰা।

উত্তৰঃ ভাৰতীয় কৃষিৰ ওপৰত বাৰিষাৰ প্ৰত্যক্ষ প্ৰভাৱ পৰে। বাৰিষাৰ ফলত হোৱা বৰষুণৰ বাবে শস্য ভালদৰে বৃদ্ধি পায় আৰু শস্যৰ উৎপাদনো বৃদ্ধি পায়। এই ক্ষেত্ৰত উত্তৰ-পূব বাৰিষাৰ তুলনাত দক্ষিণ-পশ্চিম বাৰিষাৰ প্ৰভাৱ অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ। কাৰণ, দক্ষিণ-পশ্চিম বাৰিষাৰ সময়ত অধিক বৰষুণ হয়। কিন্তু, উল্লেখযোগ্য কথাটো হ'ল যে বৰষুণৰ পৰিমাণ দেশৰ সকলো পালেচতে একেদৰে বিতৰণ কৰা হোৱা নাই।

ভাৰতৰ বাৰ্ষিক গড় বৰষুণৰ বিতৰণ যদি আমি চাওঁ তেন্তে দেখা যায় যে উত্তৰ-পূব অঞ্চলৰ হিমালয়ৰ পাদদেশ, মেঘালয় মালভূমিৰ দক্ষিণ অংশ আৰু পশ্চিম ঢালত প্ৰচণ্ড বৰষুণ (বছৰীয়া গড় হিচাপত ৩০০ চে.মি.তকৈ অধিক) হয় পশ্চিম ঘাট। অৱশ্যে সৰ্বাধিক পৰিমাণৰ বৰষুণ অৰুণাচল প্ৰদেশৰ বাহিৰৰ হিমালয়ৰ পৰ্বতমালাত হয়। এই অঞ্চলত বাৰ্ষিক গড় বৰষুণ ৪০০ চে.মি.তকৈ অধিক হয়। আনহাতে ৰাজস্থানৰ থাৰ মৰুভূমি আৰু ইয়াৰ কাষৰীয়া অঞ্চলত বাৰ্ষিক গড় বৰষুণৰ পৰিমাণ ৫০ চে.মি.তকৈও কম। থাৰ মৰুভূমিত কিছুমান অঞ্চলত ২০ চে.মি.তকৈও কম বৰষুণ হয়। ডেকান মালভূমিৰ উত্তৰ আৰু পশ্চিম অংশ আৰু গুজৰাটৰ আশে-পাশে থকা অঞ্চলতো কম পৰিমাণৰ বৰষুণ হয়। এই অঞ্চলসমূহত বৰষুণ ৫০ চে.মি.ৰ পৰা ১০০ চে.মি.ৰ ভিতৰত হয়। কিন্তু, ব্ৰহ্মপুত্ৰ সমভূমিকে ধৰি ভাৰতৰ উত্তৰ সমভূমি অঞ্চলত বছৰি গড়ে ১০০ চে.মি.ৰ পৰা ২০০ চে.মি.ৰ ভিতৰত মধ্যমীয়া পৰিসৰৰ বৰষুণ হোৱা দেখা যায়।